Om 09.30 uur hadden we afgesproken met Edward om te kaarsen te gaan halen. Dit keer niet in Palais des Sports, maar helemaal beneden in Le Bourg-d'Oisans bij de burgemeester op het gemeentehuis.
Eenmaal beneden waren we niet de enigen, die bij de burgemeester op audiëntie gingen en was het even zoeken naar een plek voor de auto. Wij gingen vast naar binnen en Edward zou rondjes blijven rijden tot we terug kwamen. We hadden tijdens het schrijven van de kaarsen op de dekseltjes onze initialen geschreven, dus we hadden ze vrij snel gevonden. Edward stond inmiddels geparkeerd onder de boom heel dichtbij, dus instappen en weer terug naar boven.
Edward ging vervolgens met Robin mee, één van de speakers tijdens de Alpe d’HuZes, die de hele dag een zwart pak droeg met witte sterren erop. Deze sterren kon je kopen en dan werden deze op zijn pak geplakt. Hij heeft er een traditie van gemaakt om na afloop dit pak boven op de berg bij een kapelletje neer te leggen en kaarsen aan te steken. Edward mocht met hem mee om het pak daar naar toe te brengen.
In de tussentijd konden wij het spandoek ophalen in Palais des Sports. Beneden lagen alle spandoeken per bocht gesorteerd klaar om weer mee te nemen. Binnen in het complex was alles alweer opgeruimd. Alleen lagen er nog wat gevonden voorwerpen en een paar aangebroken potten jam, die men gratis mee mocht nemen.
Vlak naast Palais des Sports ligt een bijzondere kerk met een aparte architectuur (gebouwd door een Nederlander). De kerk is open, dus gaan we binnen een kijkje nemen. Aangezien we de kaarsen mee naar huis nemen, besloten we daar ter plekke een kaarsje aan te steken. Dan blijven er toch nog een paar kaarsjes achter in Huez. De kerk heeft een bijzonder altaar en een uniek orgel in de vorm van een hand.
Dan is het alweer tijd om terug te keren naar ons appartement. Er moet ook nog het één en ander ingepakt gaan worden, want morgen vertrekken we weer naar Nederland. Carla is inmiddels ook begonnen en we spreken af, dat we rond 15.30 uur weer verzamelen. Met de auto naar beneden om in Le Bourg-d'Oisans rond te lopen, een beetje te winkelen, een drankje in een lokaal café en aansluitend een hapje te gaan eten.
Aangekomen in Le Bourg-d'Oisans parkeren we de auto en lopen richting winkelstraat. Edward en Carla scoren daar een paar nieuwe wandelschoenen en ook Erik scoort een mooi fietsshirt in de neon-gele kleur van zijn fiets. Alle bochten van de Alpe d’Huez staan erop en alle winnaars van de Alpe d’Huez etappes tijdens de Tour de France. Valentijn koopt een nieuwe baseball pet en daarna duiken Carla, Valentijn en ik een toeristenwinkel binnen. Eenmaal weer buiten betrappen we Erik en Edward likkend aan een ijsje en besluiten Carla en ik er ook maar één te halen.
Na nog een paar winkels te hebben bezocht, belandden we in een café voor een drankje. Daar zit een groep Nederlanders uit Tilburg, die daar al zitten vanaf ‘s ochtends 11.00 uur en inmiddels stomdronken zijn. Het één na het andere glas sneuvelt en de dame achter de bar (die heel erg lijkt om Nadege van de familie Meiland) is er klaar mee en roept “Fini!”. Edward is in de tussentijd naar een restaurant gelopen in de buurt om te kijken of we daar nog kunnen eten, aangezien ze niet reageren op de online reservering. Hij belt mij en zegt, dat hij een tafeltje heeft, maar dat we dan wel snel die kant op moeten komen. We rekenen af en lopen die kant op.
We komen bij La Romanche aan, een restaurant met een Nederlands echtpaar als eigenaar (Jan en Ria Verhagen). We hebben een mooie tafel buiten op het terras onder de schermen. Dat is ook wel nodig, want het weer wordt er helaas niet beter op en het blijft maar regenen. Na ons voorgerecht wat o.a. bestond uit een koude tapas, nachos en broodjes beginnen we aan de hoofdgerechten. Carla neemt lasagne, Valentijn pasta Bolognese, Edward kluift aan spareribs en Erik en ik stoeien met stokjes voor een PokéBowl met tonijn.
Na de koffie is het tijd om de Alpe weer te beklimmen met de auto. Eenmaal weer boven in het appartement komt de fles Prosecco op tafel. Deze hebben Edward en Carla van hun zoon gekregen. Hij wordt met een knal ontkurkt en we proosten op de geweldige prestatie die de heren hebben geleverd op de Alpe d’Huez. Daarna komt het Keezenspel weer op tafel en na een paar rondes is het echt tijd om te gaan slapen, want morgen staat onze terugreis naar Nederland op het programma.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een mooie ervaring zeg