Hyper of hypo?

Toen ik op de middelbare school zat, kwam ik voor het eerst in aanraking met diabetes. Bij mij in de klas zat een meisje met diabetes, type 1. Ze mocht niet meedoen met de gymles, maar deed dit toch (ondanks afraden van haar artsen), omdat ze het zo leuk vond.

Je kon de klok erop gelijk zetten, zodra we terug waren van de gym, kreeg ze een hyper en viel flauw. De eerste keer dat dit gebeurde, wist eigenlijk niemand wat er gedaan moest worden. Eén van mijn klasgenoten zei, dat je haar een suikerklontje moest geven. Uiteindelijk kwam ze weer bij, werd haar moeder gebeld en ging ze naar huis.

Toen ze weer terug was op school vertelde ze ons, dat ze bij de volgende hyper (hyperglykemie) absoluut géén suiker mocht hebben. Bij een hyper (bloedsuiker boven de 10 mmol/l) heb je teveel suiker in het bloed en is het dus helemaal niet goed om ook nog extra suiker te geven. Als het weer gebeurde, moesten we haar een bruine boterham geven (die ze, bleek achteraf, standaard in haar tas had...). 

Bij een hypo (hypoglykemie, bloedsuikerspiegel onder de 4 mmol/l) is er dus te weinig suiker in het lichaam en dit herken je aan zweten, trillen, duizelig worden en hoofdpijn krijgen. Bij een hyper is er juist te veel suiker in het lichaam en dit herken je aan flauwvallen, bewusteloos of zelfs in een coma raken.

In dit filmpje legt Diederik Jekel uit wat het verschil is tussen een hyper en een hypo.